Lokus CTLA4 je asociran sa rizikom za razvoj rane forme miastenije gravis u populaciji Srbije

Abstract

Stečena miastenija gravis (MG) je retka autoimunska bolest čija prevalencija u Beogradu iznosi 188,3/1000000, što je jedna od najviših zabeleženih u svetu. Glavna patološka i dijagnostička osobina ovog najčešćeg oboljenja nervno-mišićne sinapse je prisustvo antitela za acetilholinski receptor (AchR). WAS studijama na severnameričkoj i italijanskoj populaciji identifikovano je 12 gena kandidata.1,2 Lokus CTLA4 se izdvojio kao jedan od najznačajnijih, ali sa nekonzistentnim rezultatom u replikativnoj studiji.2 Naš cilj je bio da ispitamo povezanost lokusa CTLA4 sa MG u populaciji Srbije. Genotipizacija rs231735 i rs231770 u grupi od 447 osoba sa AchR MG (183 sa ranim i 264 sa kasnim početkom bolesti) i 447 po polu i godinama uparenih osoba opšte populacije nije potvrdila asocijaciju lokusa CTLA4 sa MG (p = 0,344 i p = 0,923, redom). Međutim, stratifikovanjem bolesnika prema kasnoj i ranoj formi, uočena je asocijacija manje učestalog rs231735 alela G, po recesivnom modelu, sa smanjenim rizikom za razvoj rane forme MG (OR = 0,571, 95% CI = 0,370-0,882, p =0,011, p10e6 permutacije = 0,011). Analiza haplotipova je ukazala da osobe sa rs231735-rs231770 haplotipom GC imaju povećan rizik za razvoj rane forme bolesti (OR =1,34, p = 0,019, p10e6 permutacije = 0,020). Imajući u vidu adekvatnu statističku snagu studije i odabir kontrola, naši rezultati ukazuju da bi lokus CTLA4 mogao biti asociran sa ranom formom MG. Analiza dodatnih varijanti je potrebna za razumevanje povezanosti CTLA4 sa MG.